Ze lijken vaak op kleine bloemkoolroosjes of stukjes koraal. Van dichtbij hebben ze een hersen-achtige structuur. De kleur varieert van roomwit tot wit. Ze voelen zacht en veerkrachtig aan (“squishy”), een beetje als gummi.

Verse kefirkorrels zijn levend en direct actief; ze maken binnen een paar dagen drinkbare kefir. Gedroogde kefirkorrels zijn in een ‘slaapstand’. Het duurt vaak een week of langer om ze te activeren. Wij raden altijd verse kefirkorrels aan.

Zolang ze melk omzetten in kefir (dikker maken) en niet vies ruiken, zijn ze gezond. Ze zijn erg veerkrachtig. Zelfs als ze niet groeien of van vorm veranderen, kunnen ze nog steeds prima kefir produceren.

Dit varieert enorm. Ze kunnen zo klein zijn als een rijstkorrel of zo groot als een walnoot (of zelfs groter). Meestal zijn ze ongeveer 1 tot 3 centimeter groot. Ze maken constant kleine ‘baby’ kefirkorreltjes aan.

Kleiner is vaak beter. Vele kleine kefirkorrels hebben samen meer ‘oppervlakte’ dan één grote bonk, waardoor ze de melk beter en sneller fermenteren. Grote bonken kun je gerust breken.

Nee, elke cultuur is uniek. Net als mensen. Sommige fermenteren snel, andere langzaam. Sommige maken zure kefir, andere romige. Ze passen zich constant aan aan hun omgeving.

Ze zijn een symbiose van bacteriën en gisten. De structuur (de kefirkorrel zelf) bestaat uit onoplosbare proteïnen, aminozuren, vetten (lipiden) en complexe suikers (polysachariden).

Er zitten meer dan 30 tot 50 stammen in, waaronder Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus kefiri en diverse gisten zoals Saccharomyces kefir. Veel diverser dan gewone yoghurt!

Dit heet Kefiran. Het lijkt op gesmolten kaasdraden of spinnenwebben als je de kefirkorrels uit elkaar trekt. Dit is een heel goed teken! Het betekent dat ze actief en gezond zijn.

Dit zijn vaak opgedroogde stukjes of vetresten (vooral bij niet-gehomogeniseerde melk). Wrijf de kefirkorrels voorzichtig schoon in een bakje water. Als kefirkorrels oud worden of uitdrogen, kunnen ze ook oranje/geel kleuren.

Meestal wel. Ze houden CO2-gas vast (door de gisten), waardoor ze gaan drijven. Soms zinken ze als ze ‘zwaar’ zijn of weinig gisten bevatten. Beide is prima. Drijvend of zinkend: ze doen hun werk.

Ja, ze reageren op seizoenen, temperatuur en ruimte. In de winter rollen de kefirkorrels zich vaak op (als hersentjes), in de zomer ontspannen ze zich meer.

Dit gebeurt vaak bij warm weer of als de pot te vol zit. De kefirkorrels strekken zich uit om meer oppervlakte te creëren en zo meer voeding op te nemen. Het is een aanpassing, geen ziekte. Geef ze meer melk of ruimte, en ze worden weer rond.

Absoluut. In de zomer fermenteren de kefirkorrels sneller en is de kefir vaak dunner en zuurder. In de winter gaat het trager en is de smaak vaak romiger en milder (gistiger).

Ja, dat kan. Als de kefirkorrels te groot worden, kun je ze breken of snijden. Dit stimuleert vaak de groei omdat er meer oppervlakte ontstaat.

Spoel hem direct heel goed af onder koud stromend water. Wrijf vuil eraf. Daarna kan hij terug de pot in. Bij twijfel: gooi hem weg.

Dit wijst op een overschot aan gisten (zwavel). Dit kan gebeuren als de temperatuur te hoog is of als de kefirkorrels uit balans zijn. Spoel ze één keer af, geef verse melk en zet ze koeler.

In theorie: eeuwig. Zolang je ze goed verzorgt en voedt, blijven ze leven en zich vermenigvuldigen. Sommige families hebben al 50 jaar dezelfde cultuur.

Ja, ze hebben elke 24 uur (maximaal 48 uur) verse melk nodig. Als je ze langer laat staan, verhongeren ze en wordt de kefir extreem zuur.

Nee! Doe dit niet. Het verwijdert de nuttige bacteriën op de buitenkant en chloor in kraanwater beschadigt ze. Spoelen is nergens voor nodig, tenzij ze echt vuil zijn gevallen.

Dat mag, maar hoeft niet. Als je zelf op vakantie gaat, zet je ze in een pot melk in de koelkast. Dit is een “pauze”. Ze kunnen zo 1 tot 3 weken overleven in ‘winterslaap’.

Kamertemperatuur is ideaal (tussen de 18°C en 24°C). Boven de 30°C kunnen de kefirkorrels sterven. In de koelkast (4°C) gaan ze in slaapstand.

Schoon is goed, steriel is niet nodig. Gewoon afwassen met heet water en een beetje sop (goed naspoelen!) is voldoende. Gebruik geen agressieve schoonmaakmiddelen.

De zuren in kefir reageren met metalen als aluminium en ijzer. RVS (Roestvrij Staal) is veilig voor kort contact, maar wij adviseren voor de zekerheid altijd kunststof (plastic zeef) bij het zeven van kefirkorrels.

In de winter groeien ze traag (ca. 5% per week). In de zomer kan dit oplopen tot 10% tot 25% per week. Kleine kefirkorrels groeien sneller dan grote.

Zorg voor de ideale temperatuur (22°C), gebruik volle biologische melk, ververs de melk elke dag (ook als de kefir nog niet helemaal klaar is) en zorg dat de kefirkorrels klein zijn (snijd ze eventueel).

Dit heet wei-scheiding. De kefir is ‘over-gefermenteerd’. Je hebt te veel kefirkorrels gebruikt voor de hoeveelheid melk, of het te lang laten staan. Roer het door en drink het op (het is veilig). Gebruik de volgende keer meer melk.

Ja, spoel ze af met water, dep ze droog, doe ze met melkpoeder in een zakje en vries ze in. Ze blijven maanden goed. Het ‘wakker worden’ duurt daarna wel even.

Eet ze op (gezond!), geef ze aan je huisdier, doe ze in de compost, vries ze in als reserve, of geef ze weg aan vrienden/familie om hen ook te laten starten.

Dit doe je ZONDER kefirkorrels. Je laat de gemaakte kefir nog 12-24 uur op kamertemperatuur staan (eventueel met fruit). Het maakt de smaak zachter en verhoogt bepaalde vitamines.

Koop altijd verse, levende kefirkorrels bij een specialist zoals Kefirplantje.be. Vermijd gedroogde poeders uit de supermarkt als je een cultuur wilt die levenslang meegaat.